Hoe kies je het juiste bit voor je paard?

Voor een jong paard kies je best een zacht bit, gemaakt van materialen die aangenaam in de mond liggen, zoals hars of rubber. Die zijn niet alleen zachter en soepeler, maar voelen ook minder koud aan dan metaal.

Het wordt bij jonge paarden ook aangeraden om vaste rubber ringen te gebruiken, om de mondhoeken te beschermen. Omdat de huid van de mond zo dun is moet je paard eerst wennen aan een bit.

Een jong paard is het paardrijden nog aan het leren: het moet opgeleid worden, en begrijpt de acties van het bit nog niet. Het heeft daarom geen zin om te beginnen met een zogeheten "hard" bit, zelfs al is het wat moeilijk te controleren, want dat zal alleen maar extra onbegrip met zich meebrengen.

Heb je een jong paard dat slecht draait, dan gebruik je best een kneveltrens (met rubber): de staafjes omkaderen het hoofd en "duwen" het zo in de gewenste richting.

Het is belangrijk dat je accepteert dat een jong paard in het begin nog wat achter het bit loopt, of erop leunt. Die foutjes corrigeer je pas later, als het klaar is voor verdere training.

Sommige paarden hebben de neiging om het bit te vermijden. Dat kan op verschillende manieren: het kan ofwel het hoofd te ver omlaag brengen, en zich zo verstoppen voor de hand, of het hoofd met een holle rug de lucht in steken.

In dat geval moet je je paard aanmoedigen om weer licht contact met het bit te maken, door comfortabele materialen voor de mond te gebruiken: een rubber- of harsomhulling rond het mondstuk is hiervoor ideaal.

Voor paarden die moeilijk te controleren zijn, kan het gebruik van een pelhambit dankzij de kinketting je de controle terug in handen geven. Kies in dat geval bij voorkeur voor een mondstuk met een rubberen omhulling.

Een kneveltrens met rubber kan ook helpen voor sturing en contact, net zoals bij een jong paard.

Voor paarden met een goede mond kies je best voor een enkelgebroken bit met 2 ringen of een holle of massieve olijftrens. De maat van het mondstuk is afhankelijk van de mond van het paard.

Als een paard zwaar op zijn bit leunt, wil dat zeggen dat er een probleem is met het evenwicht.

Een dubbelgebroken bit met een dun mondstuk kan helpen om dat recht te zetten.

Een D-trens met koperen roller helpt de speekselaanmaak, omdat het koper ionen vrijgeeft die de speekselproductie bevorderen. Het mondstuk is wat dunner, waardoor de acties veel preciezer zijn.

Voor paarden die moeilijk te controleren zijn, kan een pelhambit van harder materiaal (staal) en een kinketting helpen. Voor het comfort van je paard raden we aan een kinbeschermer of een gelpad te gebruiken, zodat de ketting niet in de kin gaat snijden.

Voor paarden die slecht draaien heeft een D-trens door de vorm van de ringen dezelfde functie als een kneveltrens: hij helpt sturen.

De meest gebruikte bitten zijn de klassieke bustrens en de Bauchertrens met een zeer lichte hefboomwerking.  

De meeste dressuurruiters gebruiken ook een bit. Je gebruikt dan een dressuurstang met een onderlegtrens.